همه مؤرخان، از حجاب سخت زنان یهودى سخن گفته‏اند{14}. ویل دورانت مى‏گوید: گفت‏وگوى علنى میان ذكور و اِناث، حتّى بین زن و شوهر از طرف فقهاى دین ممنوع گردیده بود.... .دختران را به مدرسه نمى‏فرستادند و در مورد آنها كسب اندكى علم را به ویژه چیز خطرناكى مى‏شمردند. با این همه، تدریس خصوصى براى اِناث مجاز بود.{15} نپوشاندن موى سر خلافى بود كه مرتكب آن را مستوجب طلاق مى‏ساخت.{16} زندگى جنسى آنان، على‏رغمِ تعدد زوجات، به طرز شایان توجّه ، منزّه از خطایا بود. زنان آنان، دوشیزگانى محجوب، همسرانى كوشا، مادرانى پُرزا و امین بودند و از آن‏جا كه زود وصلت مى‏كردند، فحشا به حدّاقل تخفیف پیدا مى‏كرد.{17}
بدون تردید مبناى حجاب در شریعت یهود، آیات تورات بود كه بر حجاب تأكید مى‏نمود. كاربرد واژه «چادُر» و «برقع» كه به معناى روپوش صورت است، در آن آیات، كیفیت پوشش زنان یهودى را نشان مى‏دهد. تورات تشبه مرد و زن به یكدیگر را نهى نموده، مى‏گوید:متاع مرد بر زن نباشد و مرد لباس زن را نپوشد؛ زیرا هر كه این را كند، مكروه «یَهْوَه» خداى تو ست.{18} بى‏حجابى سبب نزول عذاب معرفى شده است؛
خداوند مى‏گوید: از این جهت كه دختران صهیون متكبرند و با گردن افراشته و غمزات چشم راه مى‏روند و به ناز مى‏خرامند و به پاى‏هاى خویش خلخال‏ها را به صدا مى‏آورند* بنابراین خداوند فَرْق سر دختران صهیون را كَلْ خواهد ساخت و خداوند عورت ایشان را برهنه خواهد نمود* و در آن روز، خداوند زینت خلخال‏ها و پیشانى‏بندها و هلال‏ها را دور خواهد كرد* و گوشوارها و دستبندها و روبندها را * و دستارها و زنجیرها و كمربندها و عطردان‏ها و تعویذها را * و انگشترها و حلقه‏هاى بینى را * و زخوت نفیسه و رداها و شال‏ها و كیسه‏ها را * و آینه‏ها و كتان نازك و عمامه‏ها و برقع‏ها را * و واقع مى‏شود كه به عوض عطریّات، عفونت خواهد شد و به عوض كمربند، ریسمان و به عوض موى‏هاى بافته، كَلى و به عوض سینه‏بند، زنّار پلاس و به عوض زیبایى، سوختگى خواهد بود * مردانت به شمشیر و شجاعانت در جنگ خواهند افتاد * و دروازه‏هاى وى، ناله و ماتم خواهند كرد و او خراب شده، بر زمین خواهد نشست.{19}
افزون بر موارد فوق، در كتاب مقدس، وجوب پوشاندن موى سر{20} لزوم پرهیز از زنان فریبكار و بیگانه{‏21}، نهى از لمس و تماس{‏22} و واژه چادر{23}، نقاب{‏24} و برقع{‏25} آمده است؛ به عنوان نمونه در مورد عروس یهودا مى‏خوانیم: پس رخت بیوكى را از خویشتن بیرون كرده، برقعى به رو كشیده و خود را در چادرى پوشید و به دروازه عینایم كه در راه تمنه است، بنشست.{26}
[color=indigo]در «تلمود» اصلى‏ترین كتاب فقهى كه به گفته ویل‏دورانت، اساس تعلیم و تربیت یهود{27}است، نیز بر لزوم پوشاندن سر از نامحرمان، لزوم سكوت زن و پرهیز از هرگونه آرایش براى سایر مردها{28}، پرهیز از نگاه زن به مردان بیگانه، {29} اجتناب از نگاه مرد به زنان نامحرم‏{30}و لزوم پرهیز از هر امر تحریك‏آمیز،{31} تأكید شده است.
برابر حكم سخت‏گیرانه تلمود، اگر رفتار زن فضیحت‏آمیز باشد، شوهر حق دارد او را بدون پرداخت مبلغ كتوبا(مهریه) طلاق دهد و زنانى كه در موارد زیر به رفتار و كردار آنها اشاره مى‏شود، ازدواجشان باطل است و مبلغ كتوبا (مهریه) به ایشان تعلّق نمى‏گیرد؛ زنى كه از اجراى قوانین دینى یهود سرپیچى مى‏كند و فى‏المثل بدون پوشاندن سرِ خود، به میان مردان مى‏رود، در كوچه و بازار پشم مى‏ریسد و با هر مردى از روى سبك سرى به گفت‏وگو مى‏پردازد. زنى كه در حضور شوهر خود، به والدین او دشنام مى‏دهد و زن بلند صدا كه در خانه با شوهر خود به صداى بلند درباره امور زناشویى صحبت مى‏كند و همسایگانِ او مى‏شنوند كه چه مى‏گوید.{32}
برخورد حضرت موسى(ع) با دختران شعیب كه به آنان فرمود تا پشت سر او حركت كرده، از پشت سر، او را به منزل پدرشان هدایت كنند، و نیز سیره عملى یهودیان مبنى بر استفاده از چادر و برقع و روبند، تفكیك و جدا بودن محل عبادت زنان از مردان در كنیسه، ناشایسته شمردن اشعارى كه در تمجید زیبایى زنان سروده شده است و ایراد خطابه توسط زنان از پشت پرده، بیانگر كیفیت شدید و سخت‏گیرانه حجاب نزد یهودیان است. . [/color]ادامه دارد
عبدالرسول عبدالحسن الغفّار، المرأه المعاصره، چاپ سوم، ص‏40.
15. ویل دورانت، تاریخ تمدن، ج‏12، ص‏66
16. ویل دورانت، تاریخ تمدن، ج‏12، ص‏62 .
17. همان، ص‏63.
18. تورات، سفر تثنیه، باب 22، فقره 5.
19. تورات، كتاب اشعیاء نبى، باب سوم، فقره 16 - 26.
20. تورات، سفر اعداد، باب 5، فقره 18.
21. تورات، كتاب روت، باب دوم، فقره 8 - 10.
22. تورات، كتاب امثال سلیمان نبى، باب ششم، فقره 1 - 10 و 20 - 26.
23. همان مدرك، باب سوم، فقره 15.
24. تورات، كتاب اشعیاء نبى، باب 47، فقره 1 و 2.
25. تورات، كتاب غزل‏هاى سلیمان، باب 4، فقره 1.
26. تورات، سفر پیدایش، باب 38، فقره 14 و 15.
27. ویل دورانت، تاریخ تمدن، ج‏12، ص‏34.
28. همان، ص‏31.
29. همان، ج‏1، ص‏492.
30. همان، ص‏30.
31. همان، ج‏12، ص‏28.
32. راب اماكهن، گنجینه‏اى از تلمود، ص‏186، میشناكتوبوت 6 :7.